Ο άνθρωπος που έστησε την επιχείρηση ήταν σχεδόν αγράμματος, το ΙΚΑ το έγραφε… HKA και το « ηλεκτρολόγος» στην τηλεφωνική ατζέντα, τo είχε στο γράμμα «Ε», ως …Εληκτρολόγος!!!.
Είχε ένα πολύ καλό ένστικτο όμως αλλά δεν αρκεί στις μέρες μας, λείπουν και πολλά άλλα ακόμη: γνώσεις, γνωριμίες, «δόντι» πληροφόρηση ,επικοινωνία, τύχη και3-4 άλλα, που δεν παίζουν κανέναν ρόλο πια για να τα αναφέρω!.
Κάποια μέρα καθώς «χάζευα» σε κάποια από τα προϊόντα της εταιρείας, άκουσα επιφωνήματα θαυμασμού σαν να ήρθε ο... Αγγελόπουλος από το survivor και ακόμη καλύτερα!!. Γύρισα. Ήταν 4-5 απο τις υπαλλήλους της επιχείρησης που καλωσόριζαν μια συνάδελφό τους την Α….. που μόλις μπήκε από την πόρτα, άρτι αφιχθείσα από πολυήμερη απουσία.
Η γλυκύτατη Α….. είχε παντρευτεί εκείνες τις μέρες με… γαμοδάνειο και τώρα γύριζε από την …γαμοάδεια!!.
Αφού την πλημύρισαν με τα φιλιά τους οι συνάδελφοι της, της τέθηκε αμέσως επιτακτικά και απριόρι το ερώτημα για το που έκανε τον μήνα του Μέλιτος, κάτι που το θεωρούσαν τόσο δεδομένο όσο και την άδεια γάμου!.
«Στην Πράγα καμάρι μου» είπε η Α….!.
Το “καμάρι μου” η Α….. το έλεγε πολύ συχνά. Έδειχνε σαν να μη μπορούσε να μιλήσει χωρίς να προφέρει το “καμάρι μου” που και που!. Αφού και σε μένα το έλεγε πολλές φορές, αλλά με κάποιες επιφυλάξεις!!.
Μόλις άκουσαν Πράγα τα κορίτσια άρχισαν να κοιτάζονται με αινιγματικό ύφος μεταξύ τους, την ώρα που άλλο ένα πηγαδάκι στο βάθος του κτηρίου, καλούσε υστερικά την Α…. να περάσει και από κει, για να… συνεντευξιαστεί!!.
«Που είναι η Πράγα;» ρώτησε η πιο ξεντρόπιαστη της ομήγυρης τις υπόλοιπες, μόλις έφυγε η Α… και όλες μαζί άρχισαν να αναρωτιούνται για το αν πραγματικά υπάρχει κάποιο μέρος με τέτοιο όνομα.
Σε λίγο και καθώς η Α…. ήταν έτοιμη να φύγει διότι την επομένη θα έπιανε δουλειά, η ξεντρόπιαστη την φώναξε και την ρώτησε θαρραλέα:
«Που είναι η Πράγα βρε Α……;»
«Τι να σου πω καμάρι μου;» είπε με το πιο αθώο ύφος του κόσμου η Α…. «Εγώ εκείνο που ξέρω είναι πως μπήκαμε στο αεροπλάνο στην Αθήνα και πως εκεί που κατεβήκαμε ήταν η Πράγα» είπε και έφυγε αφήνοντας τες με την απορία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους!.
Η ξεντρόπιαστη κίνησε να έρθει προς το μέρος μου να με ρωτήσει για την Πράγα, μήπως και τελειώσει το μαρτύριο τους, αλλά εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται στην πόρτα ο Μ….. ο οποίος ήταν γιος του ιδρυτή της επιχείρησης και πρόεδρος της εταιρίας.Ήταν 42-43 ετών. Εγώ μόλις τον είδα δαγκώθηκα, σκέφτηκα αμέσως πως αν τυχόν έχει τα νεύρα του, ενδεχομένως να απολύσει και κάνα δύο από τα κορίτσια που δεν βρίσκονταν στα πόστα τους, δεν συνέβη όμως.
«Δε μου λες ρε Μ….., ξέρεις εσύ που είναι η Πράγα;» είπε η ξεντρόπιαστη και τέντωσαν όλες τ’ αυτιά τους. Ο Μ…. χωρίς να χάσει χρόνο γυρίζει και τις μουντζώνει όλες μαζί και με τις δυο παλάμες του. «Όρσε» είπε καγχάζοντας, «που πήγα και σας βρήκα όλες νάξερα;» αναρωτήθηκε φωναχτά και καθώς είδε εμένα πιο πέρα φώναξε δυνατά ώστε ν’ ακούνε κι αυτές:
«Ρε Τζίμα, πως λαχαίνουν σε μένα όλο τέτοιες; και σε κλήρο να λάβαινα μέρος, καλύτερες θα μου τύχαιναν» είπε και γυρνώντας προς το μέρος τους, τις μούντζωσε ακόμη μια φορά με τα δέκα και τους είπε: «Τι Πράγα τσαμπουνάτε ορέ όρνια; Πάργα το λένε!!» είπε και μας άφησε όλους σύξυλους!. Πάθαμε όπως έπαθε η οικονομία!.
Για την ιστορία να πούμε πως, αν και φαίνεται απίστευτο, το ένστικτο του Ιδρυτή της ΑΕ τον έσωσε κυριολεκτικώς σε κάποια στιγμή. Ήταν τον καιρό του χρηματιστηρίου όπου τα παιδιά του, οι τραπεζικοί με τους οποίους συνεργάζονταν, οικονομολόγοι, διεθνολόγοι, νομισματολόγοι και χρηματιστές τον πίεζαν να κάνει εξαγορές μέσω χρηματιστηρίου αλλά αυτός μουλάρωσε και δεν ανταποκρινόταν με τίποτε!. Σώθηκε μόνο προς στιγμή όμως. Τώρα δεν υπάρχει τίποτε που να θυμίζει τα περασμένα μεγαλεία. Τα περισσότερα από τα ακίνητα του, βγήκαν στο σφυρί από το…ΗΚΑ.
Κρόκος
