ΦΡΟΥΡΑ! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η …ΦΡΟΥΡΑ;

Η κατάσταση έχει αγριέψει πολύ τελευταία! Παλιά ας πούμε, πριν εμφανιστούν οι τρόικες, οι θεσμοί και τα κουαρτέτα στην Ελλάδα, η ζωή κυλούσε ήρεμα και φυσιολογικά! Ήμασταν μόνοι μας, ελεύθεροι κι ωραίοι!   

Φρουρά! Φρουρά!

Τι θέλει πάλι αυτός…!  Παιδί, πιάσε μια μπυρίτσα!

Εκείνη την εποχή που λες δικέ μου, ο αγώνας για τα δίκια του λαού δικαιώνονταν κανονικότατα! Τσάκωνες ας πούμε παραμάσχαλα μια εφημερίδα της αλλαγής και της προόδου - να δείχνεις, και καλά, διανοούμενος - έκανες μια βόλτα στα δικά μας καφενεία, πέρναγες κι από τα γραφεία του κόμματος για το «παρών», και τσούπ, τσίμπαγες μια θεσούλα, στο Δημόσιο ας πούμε. Εύκολα!    

Φρουρά! Φρουρά!

Τι να θέλει πάλι ο παίχτης…!  Παιδί, φέρε ακόμα δυο σουβλάκια!

Είχες ας πούμε, φλέβα καλλιτεχνικιά και ήθελες να χτυπήσεις μια δουλίτσα στα κρατικά ή να τσεπώσεις ένα πρίμο για να γυρίσεις μια ταινία του σινεμά; Εύκολο! Πήγαινες στο υπουργείο πολιτισμού όπου …λεφτά υπήρχαν:

-          Και είχες δράση σοσιαλιστική κατά της χούντας; Σε ρώταγε το υπουργείο.

-          Μεγάλη! Απάνταγες εσύ.

-          Μα ήσουνα οκτώ χρονών παιδί τότε;

-       Το έχουμε παράδοση στα μέρη μας να βγαίνουμε στο κλαρί από τα γεννοφάσκια μας, ξανά απάνταγες εσύ χωρίς να κωλώσεις! Αφού να σκεφτείς στον εμφύλιο, όταν ήρθε ο δημοκρατικός στρατός στο χωριό μας για να κάνει παιδοσώσιμο, δε βρήκε κανένα παιδί! Είχανε βγει όλα στην αντίσταση από δύο χρονώ. Και η απόδειξη; Όλοι όσοι ήτανε τότε βρέφη, παίρνουνε σήμερα σύνταξη αντιστασιακού!

-    Très bien σύντροφε, έλεγε το υπουργείο που μιλούσε καλά τα Γαλλικά. Θα σου δώσω τριάντα εκατομμύρια για τα πρώτα έξοδα της ταινίας, αρκεί να μου πεις τις πέντε λέξεις κλειδιά για τα …φρονήματα!

-          Εύκολο, απάνταγες εσύ: Φράξια, σέχτα, γκρούπα, κούτβης και αγκιτάτσια, ας πούμε!

-         Άριστα! Vous avez passé le test mon chér! Πήγαινε τώρα στο ταμείο σύντροφε, να πάρεις το χρήμα! Μόνο που σήμερα, ξέρεις,  το δίνουμε σε γιεν, από κάτι υπόλοιπα που ξεμείνανε από ένα δάνειο που πήραμε από τους Γιαπωνέζους για να καλύψουμε το …δημοκρατικό έλλειμμα της χώρας!

Φρουρά! Φρουρά! Ε! Η φρουρά πού είναι;   

Τι να θέλει πάλι ο μέγιστος…!  Παιδί, δυο παγωμένες ακόμα και στα σβέλτα, γιατί ο πρόεδρος ωρύεται και πρέπει να ψάξουμε για τη φρουρά!

Και κοίτα τώρα πως καταντήσαμε αδερφέ μου με τα μνημόνια! Για να διορίσεις το παιδί σου κάπου μόνιμα ας πούμε, πρέπει να φτύσεις αίμα! Δεν είδες τι έπαθε ο καημένος ο υπουργός τις προάλλες με τους συμβασιούχους της καθαριότητας; Κόντεψε να πέσει στην κατάθλιψη ο άνθρωπος, που αναγκάστηκε να τους απολύσει όλους, γιατί έτσι τους καπίνησε του Σόιμπλε και της Μέρκελ!

Φρουρά! Φρουρά! Φρουρά!

Αρχίζει να μου τη βαράει στα νεύρα αυτός ο γίγαντας!  Παιδί, συγχύστηκα και μ’ έπιασε λιγούρα. Τσάκω μια σειρά ακόμα, περιποιημένη!

-       Για να σου δώσω να καταλάβεις σύντροφε, εγώ έχω ένα γιο. Καλό παιδί και με αρχές, αλλά κομμάτι «ακατοίκητος» ας πούμε. Επειδή όμως δεν είναι πρέπον για έναν υψηλόβαθμο υπάλληλο ασφάλειας της Βουλής, όπως είναι η αφεντιά μου, να  «φτιάχνεται» ο γιος του στα εγκαταλειμμένα των Εξαρχείων και να γυρίζει απ’ εδώ και απ’ εκεί σα ρεμάλι, πήγα κατευθείαν στον υπουργό ταχτοποίησης του πολίτη και του λέω:

-       Τόσους και τόσους άχρηστους βάλατε σε θέσεις συμβούλων, σε επιτροπές και σε γραφεία κύριε υπουργέ, δεν θα βρεθεί μια θεσούλα για τον Φίφη μου;

-          Σε τι πράμα έχει εμπειρία ο Φίφης; μου λέει εκείνος.

-       Βγάζω κι εγώ και του δείχνω κάτι φωτογραφίες που είχα πρόχειρες στην τσέπη από την παρέλαση των γκέηδων, όπου φαινόταν καθαρά ο Φίφης να κρατάει ένα μεγάλο πανό δίπλα στον υπουργό οικονομίας και στον στρατηγικό σύμβουλο του πρωθυπουργού. Άλλη μία που φαινότανε ο Φίφης πάλι να προσκυνάει στο μνημείο των πεσόντων της ΕΡΤ. Και άλλη μία τρίτη, που έδειχνε το παιδί να κρατάει με το ένα μόνο χέρι, έντεκα μολότοφ αναμμένες! Δουλειά για το Γκίνες δηλαδή! Τρελάθηκε προς στιγμήν ο υπουργός από τη χαρά του, αλλά μετά προβληματίστηκε.

-            Με τέτοια προσόντα έχουμε πολλούς, μου λέει τελικά, κάτι ξεχωριστό δεν έχει ο Φίφης;

-    Πως, του απαντάω εγώ, έχει τερματίσει όλες τις πίστες στο διαδραστικό  παιχνίδι «Πόλεμος των Άστρων» στο πλέι στέισον, ας πούμε!

-      Διαδραστικό είπες; Τέλεια, μου απαντά εκείνος. Τέτοιους νέους ψάχνουμε να βρούμε. Δικά μας δηλαδή παιδιά, με σπουδαία προσόντα και εμπειρίες, για να τα προσλάβουμε στην ΚΥΔ, στην Κεντρική Υπηρεσία Διαστήματος.

Φρουρά! Φρουρά! Φρουρά! Φρουρά! Φρουρά! Φρουρά!

Κόλλησε τη βελόνα πάλι ο τιτάνας…!  Παιδί! Γλυκό δεν έχει το κατάστημα; Άιντε, πιάσε δύο συκαλάκια και στα γρήγορα, γιατί πρέπει να ψάξω να βρω που έχει λουφάξει η φρουρά!

-          Δε μου λες σύντροφε, εσύ δεν είχες μία κόρη;

-          Ναι έχω, και είναι ακόμα άνεργη!

-          Ωραία λοιπόν! Εύκολο! Θα την τρυπώσουμε κι αυτήν στην ΚΥΔ.

-   Μου λες αλήθεια σύντροφε; Δεν κοροϊδεύεις; Υπάρχει όντως Κεντρική Υπηρεσία Διαστήματος;

-         Γιατί; Σάματις υπάρχει φρουρά συνάδελφε! Σάματις υπάρχει και φρουρά;...ας πούμε!

Γιάννης Β. Δεβελέγκας