ΟΙ... ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

           

           Στις ρίζες ενός γιγαντιαίου δένδρου κάτω από τη Γή, παρατηρείται τις τελευταίες ώρες μεγάλη κινητικότητα ανάμεσα στα ξωτικά και τους καλικατζαραίους. Το βλέμμα όλων τους, έχει σκοτεινιάσει. Δείχνουν να βρίσκονται σε απόγνωση!

-            Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο σύντροφοι, ακούστηκε να λέει χωρίς να καταφέρνει να τιθασεύσει την οργή του, ο πρώτος μεταξύ ίσων στην ιεραρχία προκαθήμενος των καλικαντζαραίων. Ο αρχηγός Μανδρακούκος!

-            Κάθε Δεκέμβριο, συνέχισε έξαλλος, πάνω που φτάνουμε να πετσοκόψουμε με τα πριόνια και τα τσεκούρια μας τα κλαδιά αυτού του δένδρου που βαστάει τη Γη, μας προλαβαίνει η γέννηση του Χριστού και πάνε όλοι οι κόποι μας στράφι! Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να γκρεμίσουμε τις κοινωνίες των ανθρώπων, να πετύχουμε την υποδούλωσή τους και να επιβάλουμε τη δικτατορία της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Οι δώδεκα μέρες που έχουμε στη διάθεσή μας από τα Χριστούγεννα ως τα Θεοφάνια, για να ανεβούμε στη Γη και να μαγαρίσουμε τους πάντες και τα πάντα, δε μας αρκούν! Δεν είναι αρκετές!

-            Φταίει που καθυστερούμε πολύ στο πριόνισμα σύντροφε αρχηγέ, πήρε το λόγο ο βρομερός βετεράνος καλικάντζαρος Καταχανάς και ρεύτηκε απαίσια. Υπάρχει κάτω από την Ευρώπη ένα χοντρό κλαρί, πολύ σκληρό κι ανθεκτικό, που μας χαλάει τα σχέδια! Για την ακρίβεια, το κλαρί αυτό στηρίζει μια χώρα που λέγεται Ελλάδα, η οποία έχει ένα ασήκωτο φορτίο από ιστορία, πολιτισμό και ιερές μνήμες. Αν καταφέρναμε κάποτε να πετσοκόψουμε αυτό το κλαρί, τα άλλα είναι εύκολα. Προτείνω αυτές τις δώδεκα μέρες που θα είμαστε πάνω στη Γη, να πάει σ’ αυτή τη χώρα μια ομάδα επίλεκτων καλικαντζαραίων, για να διαφθείρει και να μαγαρίσει τους κατοίκους της, που προς το παρόν στην πλειοψηφία τους είναι Έλληνες.

Μετά από αυτά, ομόφωνα, τα δαιμόνια αποφάσισαν να στείλουν τους: Μαλαγάνα, που με  ψευτιές και γαλιφιές ξεγελάει τους πάντες. Τον Πλανήταρο, που ξέρει όπως κανένας άλλος στον κάτω κόσμο να πλανεύει τα πλήθη. Τους Μαλαπέρδα και Μαγάρα, που είναι ειδικοί στο να μαγαρίζουν με ακαθαρσίες κάθε πνευματική τροφή. Τον  αδίστακτο Τρικλοπόδη. Και τέλος τον Περίδρομο, που είναι ο πιο στρουμπουλός από όλα τα ξωτικά, καταβροχθίζει τα πάντα μόνος του, κι ύστερα πείθει τους ανόητους πως τα φάγανε όλοι μαζί παρέα!

Ανέβηκαν λοιπόν οι επίλεκτοι στη Γη και πήγαν κατευθείαν στην Ελλάδα. Σαν πέρασαν όμως μια και δυο και δέκα μέρες και η επίλεκτη ομάδα των καλικαντζαραίων δεν έδινε σημεία ζωής, δεν έστειλε ούτε καν ένα μήνυμα στο μέσεντζερ, ο μέγας αρχηγός ο Μανδρακούκος, άρχισε να ανησυχεί για την τύχη τους. Άναψε νευρικά ένα πανάκριβο κουβανέζικο πούρο, σαν εκείνα που καπνίζει ο Μαδούρο όταν βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, και παρήγγειλε μια ωμή rib-eye steak αλλά τούρκα (Μπριζόλα δηλαδή σταβλίσια, όπως τη λένε στην Ελλάδα) για να στανιάρει.

Κάποια στιγμή, λίγο πριν τελειώσει το δωδεκαήμερο, εμφανίστηκαν δειλά-δειλά, ένας-ένας, όλοι οι «επίλεκτοι»! Και το λόγο πήρε ο Τρικλοπόδης!

-            Αρχηγέ, πρέπει να αλλάξουμε σχέδια, το πρόβλημα δεν παίρνει θεραπεία. Αυτοί εκεί πάνω στην Ελλάδα είναι χειρότεροι από εμάς τους καλικαντζαραίους. Χειρότεροι απ΄ όλα τα δαιμόνια, τα ξωτικά και τα αερικά μαζί! Αντί να τους διαφθείρουμε εμείς, αυτοί μας δώσανε μαθήματα! Για να καταλάβεις τι σόι άνθρωποι είναι, επιλέγουν εδώ και χρόνια πολιτικούς και κυβερνήτες που είναι προφέσορες στο ψέμα, στη μπαρούφα και στην εξαπάτηση. Όσοι μάλιστα από αυτούς είναι λαϊκιστές, δε σέβονται τη δημοκρατία και τους πολίτες και επιπλέον κατασπαταλούν τον δημόσιο πλούτο, θεωρούνται από τους Έλληνες χαρισματικοί και δίνουν τα ονόματά τους στις πλατείες και στις λεωφόρους. Δεν μπορούμε εμείς λοιπόν να κάνουμε τίποτε περισσότερο, γιατί έχουν διαλύσει από μόνοι τους την παιδεία και τη γλώσσα τους σε τέτοιο βαθμό, όσο κανένας άλλος λαός στο σύμπαν. Οι μισοί μισούνε, καίνε και προσβάλουν τα εθνικά και τα θρησκευτικά τους σύμβολα και οι άλλοι μισοί σφυρίζουν αδιάφορα. Δεν έχουν πλέον τίποτε στην τσέπη τους, γιατί: «φράγκο ρεζέρβα φαλιμέντο περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία»! Μονάχα τρία πράγματα λατρεύουν και δεν θα άντεχαν με τίποτε να στερηθούν. Το ακριβό κινητό, το ΙΧ και την καφεδιά. Τα δύο πρώτα για να κάνουν φιγούρα και την καφεδιά για να περνούν τις ώρες τους αραχτοί στις καφετέριες!   

-            Μα τότε το φορτίο από ιστορία, πολιτισμό και μνήμες, θα έπρεπε να είναι ελαφρύ. Και το κλαρί του δένδρου που κρατάει αυτή τη χώρα να είναι λιανοκλάδι, απόρησε ο Μανδρακούκος!

-            Το ψάξαμε κι αυτό αφεντικό στην ιστορία τους, που αρχίζει πολύ πίσω στους αιώνες. Και βρήκαμε πως έχουν κάποια ιερή φλόγα στην ψυχή τους και πως στις φλέβες τους κυλάει αίμα ηρώων και Ηρακλειδών. Πολλές φορές μάλιστα, φτάσανε από δικά τους λάθη και αδράνεια κοντά στην εξαφάνιση, αλλά ως δια μαγείας, γιγαντώθηκε μέσα τους η ελληνική ψυχή και θέριεψε η εθνική συνείδηση και η περηφάνια. Και τότε; Αλίμονο τότε σε όποιον προσπάθησε να τους στερήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Όσο αριθμητικά και οικονομικά πανίσχυροι κι αν ήταν οι εχθροί τους, αυτοί πολέμησαν υπέρ βωμών και εστιών, υπέρ πίστεως και πατρίδος κι όλοι μπροστά τους υποκλίθηκαν!  

Έσβησε τότε ο φουκαράς ο αρχικαλικάντζαρος ο Μανδρακούκος το πούρο του σ’ ένα τασάκι και είπε στο δαιμονικό του ασκέρι, ετούτα:

-            «Σε λίγο θ’ αγιαστούνε τα νερά στα Θεοφάνια σύντροφοι και πιάνουνε δουλειά οι αγιαστούρες που θα μας κάψουν. Δεν είναι όπως φαίνεται ο αδύναμος ο κρίκος η Ελλάδα. Πρέπει να ψάξουμε αλλού να εφαρμόσουμε τα δόλια σχέδιά μας. Ζωστείτε αμέσως τα πριόνια, τα τσεκούρια. Φεύγουμε»!!!

Γιάννης Β. Δεβελέγκας