ΔΥΣΚΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

     Το σκαμπίλι που άστραψε και βρόντηξε στο πρόσωπο του νεαρού τροχονόμου από το χέρι του Εμίρη - Υπουργού της κυβέρνησης του Χαλιφάτου, πόνεσε πολύ λιγότερο από την ταπείνωση που δέχθηκε λίγο αργότερα, όταν βρέθηκε απολογούμενος και απειλούμενος στο γραφείο του στρατηγού αστυνομικού Διευθυντή.

     -    Από πού είσαι Κεμάλ; Ρώτησε αυστηρά ο Διευθυντής τον τροχονόμο. Α! Μάλιστα! Απ΄ εδώ. Και πόσα χρόνια υπηρετείς εδώ στο σπίτι σου; Από πέρυσι λοιπόν! Έχεις και ένα παιδάκι αν δεν κάνω λάθος. Θα ήθελες μήπως να πάρεις καμιά μετάθεση για την έρημο; Δεν το φαντάζομαι!

     -   Όχι κύριε Διευθυντά, τρόμαξα τόσα χρόνια να έρθω κοντά στους δικούς μου. Δε θα ήθελα μετάθεση.

     -   Για πες μας λοιπόν Κεμάλ, πως έγινε εκείνο το επεισόδιο με τον «Θεσμό»; Με κάθε λεπτομέρεια.

     -   Όπως ξέρετε κύριε Διευθυντά, είχα πάρει εντολή να απαγορεύσω τη στάθμευση των οχημάτων μπροστά από το μέγαρο της Εταιρείας Τριτοκοσμικών Σπουδών, που θα γινόταν διάλεξη με θέμα το Δημοκρατικό Έλλειμμα. Είχαν φθάσει ήδη όλοι οι προσκεκλημένοι και περιμέναμε τον «Θεσμό», όπως τον λέτε εσείς. Κάποια στιγμή με ειδοποίησαν από το συνοδευτικό όχημα στον ασύρματο, πως ο «Θεσμός» θα καθυστερήσει λίγο γιατί είχε σταματήσει το αυτοκίνητό του σε ένα βενζινάδικο και απαιτούσε να του αλλάξει ο βενζινάς ένα λάστιχο που είχε ξεφουσκώσει. Εκεί όμως θα πρέπει να δημιουργήθηκε ένα επεισόδιο, γιατί ο βενζινάς αρνήθηκε να αλλάξει το λάστιχο και ο «Θεσμός» έγινε έξω φρενών.

     -   Τίποτε δεν έγινε Κεμάλ, σε διαβεβαιώνω! Για συνέχισε όμως στο θέμα μας και να μου κάνεις τη χάρη να μην σχολιάζεις πράγματα που δε σε αφορούν.

     -   Με τα πολλά, συνέχισε ο νεαρός, έφτασε το όχημα του «Θεσμού» μπροστά στο μέγαρο. Τρέξανε αμέσως δύο υπάλληλοι και του άνοιξαν την πόρτα να κατέβει από το αυτοκίνητο. Εγώ, ως όφειλα, στάθηκα κλαρίνο δίπλα στο κόκκινο χαλί και τον χαιρέτησα.

     -   Μπράβο λεβέντη μου, έτσι πρέπει! Να μη ξεχνάς πως φέτος κρίνεσαι αν θα πάρεις προαγωγή ή αν θα μείνεις στάσιμος.

     Ο άμοιρος Κεμάλ αισθάνθηκε τον κρύο ιδρώτα να κυλάει στον σβέρκο του, αλλά συνέχισε με όση ψυχραιμία του είχε απομείνει.

     -   Όταν όμως ζήτησα, να μετακινηθεί το όχημα του «Θεσμού» στο πλάι του κτιρίου γιατί εμπόδιζε και απαγορευόταν εκεί η στάθμευση, ο «Θεσμός» επέμενε, εκνευρίστηκε, μου είπε πως είμαι αναιδής και με χαστούκισε.

     Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια ο αστυνομικός Διευθυντής, πετάχτηκε εξοργισμένος από την πολυθρόνα του. Χτύπησε με δύναμη το δεξί του χέρι πάνω στο πολυτελές γραφείο, ενώ το αριστερό του χέρι με το οποίο κρατούσε την εφημερίδα του κόμματος, άρχισε να τρέμει ενστικτωδώς από τη σύγχυση.

     -   Τι είναι αυτά που λες τιποτένιε νεαρέ! Ποιος ξέρει τι θα του είπες! Δεν γίνεται να εκνευρίστηκε έτσι στα καλά καθούμενα. Έχει πάνω από τριάντα χρόνια να χαστουκισθεί αστυνομικός από Εμίρη - Υπουργό. Από την εποχή της μεγάλης Αλλαγής στη χώρα μας. Τότε που οι υπουργοί περπατούσαν και έτρεμε η γη κάτω από το πόδια τους. Ντροπή σου! Εγώ είμαι σίγουρος, πως το πρόσωπό σου βρέθηκε σε λάθος σημείο!

     -   Τώρα που το λέτε κύριε Διευθυντά, μπορεί να είναι κι έτσι, απάντησε έντρομος ο νεαρός αστυνομικός. Δηλαδή χαστούκι ήταν, αλλά μπορεί να ήταν και …σύμπτωση! Ωστόσο πρέπει να σας αναφέρω πως μια γυναίκα κατέγραψε τη σκηνή με το κινητό της.

     -   Μη στεναχωριέσαι Κεμάλ, αυτό κατασχέθηκε! Το έλεγξε και ο «Θεσμός» αυτοπροσώπως. Απόρεσε μάλιστα που ο λαός χρησιμοποιεί ακόμη κινητά τόσο παλαιάς τεχνολογίας. Πήγαινε τώρα και πρόσεξε τι θα γράψεις στην αναφορά. Και που είσαι! Μη ξεχνάς πως η υπηρεσία έχει φροντίσει να είσαι κοντά στην οικογένειά σου και στο σπίτι σου. Να έχεις κατά νου ότι υπάρχουν κενές θέσεις χιλιόμετρα μακριά από εδώ, χωρίς …επιδόματα και εκτός έδρας.

     Ο φουκαράς ο Κεμάλ δεν ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, απλά το καθήκον του προσπαθούσε να εκτελέσει σύμφωνα με τον όρκο που είχε δώσει ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Και τώρα, βρισκόταν σε απόγνωση και σε μεγάλα διλήμματα. Πήγε λοιπόν να επισκεφτεί έναν σοφό γέροντα, που τον συμβουλευόταν πάντα πριν πάρει κρίσιμες αποφάσεις.

     -   «Άκουσε νεαρέ μου και να το βάλεις καλά στο μυαλό σου, του είπε ο γέροντας. Η εξουσία τους τρελαίνει τους ανθρώπους όταν δεν έχουν σύνεση και δεν την αξίζουν. Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από τη διαχείρισή της. Κι εσύ έχεις εξουσία σήμερα και αύριο θα έχεις περισσότερη και πρέπει να προετοιμαστείς για να μείνεις ο εαυτός σου και να μην απαρνηθείς τις αρχές και τις ηθικές σου αξίες. Να μη γίνεις αλαζόνας και θεωρήσεις τον εαυτό σου ανώτερο από τους άλλους. Γιατί ναι μεν μπορεί να φτάσεις στο σημείο να έχεις μεγάλη αυτοεκτίμηση, αλλά για τους γύρω σου θα ξεπέσεις πολύ χαμηλά και θα γίνεις περίγελο. Θα καταντήσεις σαν εκείνους που υπηρετούν τους θεσμούς στην πολιτική, τη δικαιοσύνη, και τη διοίκηση, με τέτοιον τρόπο που στο τέλος διασύρονται σαν δημόσια πρόσωπα και είναι να τους λυπάσαι.

     Αυτοί μάλιστα, συνέχισε ο γέροντας, που έχουν φροντίσει να έχουν ασυλία, να μην ελέγχονται από το νόμο και την πολιτεία και να μην προβλέπονται κυρώσεις και επιπτώσεις από τις παράνομες πράξεις και τις παραλήψεις τους, έχουν βάλει χωρίς να το καταλαβαίνουν τον εαυτό τους σε πολύ μεγάλη δοκιμασία και είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να γελοιοποιούνται. Και το χειρότερο, να ζημιώνουν με τις αποφάσεις και τις ενέργειές τους την πατρίδα».

     -   Γέροντα εμένα δεν μου είπες όμως τι να κάνω;

     -   Το καθήκον σου να κάνεις γιε μου! Το καθήκον σου μήπως και αλλάξουν κάποτε οι καιροί και σε τούτα εδώ τα μέρη της Ανατολής.  

Γιάννης Β. Δεβελέγκας

Πηγή: www.proinoslogos.gr