ΜΕ ΣΤΟΛΗ Ή ΜΕ …ΜΑΓΙΩ;

     Όλα ξεκίνησαν τέλη Γενάρη, όταν ο κος Μπρους, ο επικεφαλής ασφάλειας της κας Ζήνας, επισκέφτηκε με την παρέα του το χειμερινό Pindos Resort για τις διακοπές του. Φαίνεται πως εκτίμησε δεόντως τις υπηρεσίες μου σαν υπεύθυνου του ΣΠΑ, γιατί την ημέρα της αναχώρησής του  με ρώτησε αν θα ήθελα να δουλέψω το ερχόμενο καλοκαίρι, που κλείνει το χιονοδρομικό, για την κα Ζήνα. Η κα Ζήνα, μου εξήγησε, τα καλοκαίρια που σφίγγουν οι ζέστες στην Αθήνα, εγκαταλείπει το σπίτι της στο Κολωνάκι και μετακομίζει στην εξοχική της κατοικία στο Λαγονήσι.

-          Και τι θα κάνω εγώ εκεί;

-          Τίποτε το σπουδαίο, μου απάντησε. Ότι κάνεις περίπου και σε τούτο εδώ στο Ξενοδοχείο. Το πρωί θα περνάς την ώρα σου στην ιδιωτική πλαζ που έχουμε κάτω ακριβώς από την βίλα, και μετά το μεσημέρι που θα επιστρέφει η κυρία Ζήνα από το γραφείο της, θα αναλαμβάνεις την ασφάλειά της, την προσωπική.

-          Με στολή ή με μαγιώ; τον ρώτησα.

Με κοίταξε λοξά και κάτι πήγε να πει, αλλά εκείνη τι στιγμή κουδούνισε το κινητό του. Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο, του είπα:

-          Ενδιαφέρον μου ακούγεται. Αν και ήδη έχω κλείσει σε μια παραλία της Χαλκιδικής για το καλοκαίρι, να δουλέψω σαν ναυαγοσώστης.

-          Μα τι λες παιδί μου, μου απάντησε ο κύριος Μπρους. Όλοι οι ιδιωτικοί αστυνομικοί έχουν όνειρο να δουλέψουν σε μια βίλα σαν της κας Ζήνα. Θα κάνεις και του κόσμου τις γνωριμίες. Όλη η αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας περνάει από εκεί και όχι μόνο! Υπουργοί, βουλευτές, επιχειρηματίες διάφοροι, πρόεδροι ποδοσφαιρικών συλλόγων και καλλιτέχνες. Τέτοια ευκαιρία δεν θα σου ξαναπαρουσιαστεί. Θα έχεις μάλιστα την τύχη, όλους αυτούς να τους υποδέχεσαι αυτοπροσώπως.  

-          Με στολή ή με μαγιώ; τον ρώτησα.

-          Τι σημασία έχει αυτό; Με κοίταξε απορημένος.

-          Να! Όταν είμαι με στολή αισθάνομαι καλύτερα.

            Ο κος Μπρους ετοιμάστηκε κάτι να πει, ίσως το ίδιο που θα ήθελε να πει προηγουμένως, αλλά εκείνη τη στιγμή ήρθε να τον αποχαιρετήσει ο διευθυντής του ξενοδοχείου. Όταν έφυγε ο διευθυντής τον ρώτησα:

-          Το πρωί όταν θα είμαι στην θάλασσα μπορώ να φέρνω και την φιλενάδα μου;

Ο κος Μπρους ετοιμάστηκε και πάλι κάτι να πει, αλλά τον πρόλαβε η ερώτησή μου:

-          Και τα ποτά στην παραλία; Και το φαγητό το μεσημέρι; Θα είναι όλα δωρεάν;

-          Αυτά τα κανονίζει η κα Ζήνα προσωπικώς. Για το φαγητό θα ανεβαίνεις στα εστιατόρια υπηρεσίας και θα τρως με το υπόλοιπο προσωπικό γύρω στις δύο το μεσημέρι.

-          Με στολή ή με μαγιώ; Τον ρώτησα.

-          Αυτό πάλι που κολλάει; Με ξανακοίταξε αγριεμένος.

-          Να! Όταν τρώω τα καλοκαίρια με μαγιώ, αισθάνομαι καλύτερα.

            Ο κος Μπρους, ανοιγόκλεισε νευρικά τις παλάμες του που είχαν αρχίσει να ιδρώνουν.

-          Κοίταξε να δεις νεαρέ μου, μου είπε τελικά την ώρα που έφτανε το ταξί για να τον πάρει. Θα σου πω κάτι και αυτό να το βάλεις καλά στο μυαλό σου. Η κα Ζήνα απεχθάνεται τις στολές και περισσότερο σιχαίνεται αυτούς που τις φοράνε. Έχει δώσει εντολές σε όλους, πως όταν κάποιος εμφανίζεται με στολή, είτε είναι αστυνομικός, είτε δύτης, είτε θυρωρός ξενοδοχείου, να μη του επιτρέπεται η είσοδος στη βίλα ούτε για κατούρημα. Έγινα αντιληπτός;

-          Καλά, θα το σκεφτώ και θα σε πάρω τηλέφωνο, φώναξα στον κύριο Μπρούς, την ώρα που το ταξί του απομακρυνόταν.

Για να είμαι ειλικρινής, με όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες και με τη σιγουριά της δουλειάς που με περίμενε στην Χαλκιδική, τους είχα ξεχάσει τον κο Μπρους και την κα Ζήνα, ως τα χθες το βράδυ που είδα στην τηλεόραση το επεισόδιο με τους αστυνομικούς που φυλάνε μέρα νύχτα σκοπιά στη Βουλή και που τους απαγορεύτηκε κατόπιν εντολής της προέδρου της, να χρησιμοποιήσουνε τις τουαλέτες για την ανάγκη τους, επειδή φορούσανε στολές.

Παίρνω λοιπόν σήμερα το πρωί τηλέφωνο τον κ Μπρούς να τον ρωτήσω ποιος θα είναι ο μισθός μου.

-          Για πες μου εσύ; μου αποκρίθηκε, με πόσα θα ήσουνα ικανοποιημένος;

-          Νομίζω πως και με χίλια ευρώ τον μήνα …θα ήτανε καλά.

-          Και πως σου ήρθε αυτό το νούμερο; μου είπε.

-          Να! Όλη τη νύχτα χθες το σκεφτόμουνα καθώς καθόμουν στο κρεβάτι, απάντησα.

-          Με στολή ή με μαγιώ; Με ρώτησε εκείνος, κι έκλεισε το τηλέφωνο απότομα. 

 

Γιάννης Β. Δεβελέγκας