Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ


ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ
Υλικά: Ένα κόκκινο τηλέφωνο, μια αποθήκη με ληγμένα πυροτεχνήματα, ένας μεσάζων (προαιρετικά), μια πρέζα από αναλώσιμο πολιτικό προσωπικό, ένας πρόθυμος αποθηκάριος, δύο έως τρία καράβια ανάλογα με τις μερίδες, μερικοί σκοτεινοί τραπεζικοί λογαριασμοί σε μεζούρες των «offshore», αλάτι, πιπέρι και φυσικά μπόλικο λάδι για τα μη μας κολλήσει το …φαΐ!
Περιβάλλον: Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μεγάλες ποσότητες ληγμένων πυροτεχνημάτων-βεγγαλικών στις αποθήκες μας, που, αφενός δεν μπορούμε να τα πετάξουμε στη θάλασσα γιατί θα μολύνουν το περιβάλλον και θα μας «τρολάρουν» οι ακτιβιστές και η Greenpeace, και αφετέρου, το κόστος καταστροφής τους είναι τεράστιο και δεν υπάρχουν λεφτά αυτή την εποχή, γιατί πείσμωσε ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς και επίτιμος πνευματικός καθοδηγητής της δημοκρατικής συμπαράταξης, και δεν μας λέει που βρίσκεται το «money»!
 Η μόνη διέξοδος που έχουμε, είναι να εντοπίσουμε κάποιους μανιώδεις φαν της στρακαστρούκας και να τους τα πουλήσουμε. Έτσι, όχι μόνο θα απαλλαγούμε από αυτά, αλλά θα βάλουμε και κάποια λεφτουδάκια στα ταμεία μας. Αν μάλιστα δεν μας πάρει χαμπάρι κανένας περίεργος τύπος, τότε, μπορούμε να διαχειριστούμε το χρήμα από την πώληση, σύμφωνα με τις ανάγκες και το συμφέρον του …ελληνικού λαού!
Εκτέλεση: Μαζεύουμε τα ληγμένα πυροτεχνήματα-βεγγαλικά, που είναι σκόρπια δεξιά κι αριστερά, σε μια μεγάλη αποθήκη. Ας πούμε κοντά στη Μαλακάσα που είναι μαθημένη από παρόμοιες εκρήξεις! Αμέσως μετά, σηκώνουμε το κόκκινο τηλέφωνο για να πάρουμε τη σχετική άδεια- έγκριση, από έναν, ας πούμε, καουμπόι κατασκευαστή-προμηθευτή των πυροτεχνημάτων. Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί όταν τα προμηθευτήκαμε αρχικά, υπογράψαμε ένα χαρτί που έλεγε πως δεν έχουμε δικαίωμα να τα μεταπουλήσουμε χωρίς την άδεια του καουμπόι, μια που αυτός, είναι πολύ ηθικός και ευαίσθητος άνθρωπος, αγαπάει και αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία σε ολόκληρο τον πλανήτη και δεν θέλει τα βεγγαλικά του να καταλήξουν στα χέρια των «κακών». Όπως, ας πούμε, των Ιρανών, των μαύρων της Υεμένης και των Ινδιάνων της Αμερικής!
Με το «ok» και το «thats right» στην τσέπη, ειδοποιούμε τους υποψήφιους αγοραστές από άλλες χώρες και Ηπείρους, να έρθουν στον Αστέρα Βουλιαγμένης που έχει κενά δωμάτια - γιατί τώρα τελευταία έχει πέσει όλη η χλιδάτη και γλιτσάτη πελατεία στο Χίλτον – προκειμένου να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες που αφορούν στη μυστικότητα, στον τρόπο μεταφοράς, στη ομιχλώδη διαδρομή του χρήματος και στις ημερομηνίες φόρτωσης που επιθυμούν οι πελάτες μας τη μεταφορά. Δηλαδή κατά την εποχή που έχουν στην πατρίδα τους γάμους, βαφτίσια, χαρές και πανηγύρια, και θα χρειαστεί να ρίξουνε τα βεγγαλικά για να δημιουργήσουν εορταστική ατμόσφαιρα στη γύρω περιοχή.
Σ΄ αυτή τη φάση, αν θέλουμε να πετύχει το μαγείρεμα χωρίς να μας «αρπάξει» το φαΐ, αποφεύγουμε όπως ο διάβολος το λιβάνι την εμπλοκή μεσαζόντων και στρατιωτικών γιατί αυτοί είναι άνθρωποι των άκρων. Οι πρώτοι συνήθως βγαίνουνε λεχρίτες και οι δεύτεροι ασυγχώρητα κολλημένοι στο καθήκον.
Τα υπόλοιπα είναι εύκολα! Φορτώνουμε μέσα στη νύχτα με απόλυτη μυστικότητα τα καράβια, ας πούμε κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια και στα Κερατσίνια όπως λέει και το λαϊκόν άσμα, αφού πρώτα απενεργοποιήσουμε τις κάμερες που κατασκοπεύουν τις προβλήτες φόρτωσης.
Έτσι, η πραμάτεια πάει στο καλό της και ώρα καλή στην πλώρη της κι αέρας στα πανιά της κι ουδέ πουλί πετούμενο να μη βρεθεί μπροστά της. Κι εμείς εδώ, κανονικά, θα λέγαμε ούτε γάτος ούτε ζημιά!  Αλλά αυτό δεν το λέμε, γιατί και η γάτα μας είναι χρήσιμη, όταν μάλιστα είναι γατόνι - ας πούμε των Ιμαλαΐων - και η ζημιά είναι απαραίτητη γιατί θα χρειαστεί να τινάξουμε στον αέρα την αποθήκη που είχαμε μαζέψει τα πυροτεχνήματα, έτσι ώστε να χαθούν τα ίχνη της αγοραπωλησίας και να δικαιολογήσουμε την απουσία τους!
Μερικές ακόμη χρήσιμες συμβουλές: 
            Μετά τη δουλειά, τοποθετούμε τον αποθηκάριο ως διευθυντή σε μια κρατική υπηρεσία ή έναν συνεταιρισμό, για να τον ευχαριστήσουμε για την …αφοσίωσή του!
Όσο λάδι περισσέψει δεν το πετάμε, αλλά το χρησιμοποιούμε σε άλλα μαγειρέματα.
            Τον καουμπόι, καλόν θα ήτο, αντί να τον παίρνουμε στο κόκκινο τηλέφωνο που είναι βέβαιο ότι παρακολουθείται, να τον επισκεπτόμαστε ας πούμε στον οίκο του, ώστε να παζαρεύουμε και τα άλλα θέματα που μας ενδιαφέρουν όπως είναι διάφορες επενδύσεις που θέλουμε να κάνουμε στην πατρίδα του, η ονομασία ας πούμε γειτονικών μας κρατών, η διευκόλυνση για αποπληρωμή των χρεών μας κ.α. που δεν γράφονται…  
Αν κατά τη διάρκεια που ψησίματος κιοτέψει κάποιος πολιτικός, ας πούμε υφυπουργός που το όνομά του θα μπορούσε να αρχίζει από Γιώτα, Κάπα ή Λάμδα, δε χάλασε ο κόσμος, είπαμε πως είναι αναλώσιμος. Τον «παραιτούμε από ευθιξία» και σχολάσαμε.
Προσοχή! Ο μεσάζων, αν μιλάει άπταιστα, ας πούμε τα  Ρώσικα, μπορεί να μας κάψει όχι μόνο το φαΐ, όχι μόνο την κατσαρόλα, όχι μόνο την κουζίνα, αλλά και τη γούνα!
Καλή σας όρεξη!
Σημείωση: Θα μου πείτε τώρα! Αυτή ή συνταγή της παρέας που μας αράδιασες είναι για φαγητό; Και θα σας απαντήσω ευθέως πως: Όλα τα «μαγειρέματα», για …φαγητό γίνονται, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο φυσικά… Ας πούμε!!!


Γιάννης Β. Δεβελέγκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου