ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΜΕΡΑ

         «Άλλος αέρας βρε παιδάκι μου εδώ στην Ελβετία, πολιτισμένος! Θα πω στον Μένιο, να μου αγοράσει ένα μικρό διαμερισματάκι για να μένω όταν θα έρχομαι για ψώνια. Όχι τίποτε σπουδαίο, μια φωλίτσα!» Αυτά σκεφτόταν η κ Λάουρα την ώρα που αντάλλασσε χειραψία με την Ελβετίδα υπάλληλο της Τράπεζας Monte TapianoLtd, που ήρθε να την υποδεχθεί στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης και να της επιδώσει την ολοκαίνουρια πλατινένια πιστωτική της κάρτα. 

-    Τι να σου πω δεσποινίς μου, είπε αφήνοντας έναν βαθύ αναστεναγμό η κ Λάουρα, σήμερα είμαι πολύ στεναχωρημένη. Από το πρωί όλα μου πάνε στραβά κι ανάποδα! Να σκεφτείς ότι λίγο πριν την προσγείωση, πιάστηκε το δάχτυλό μου στην παγωθήκη της σαμπάνιας και μου έσπασε το νύχι. Δεν ξέρω πως θα το ξεπεράσω! Θα τρελαθώ!  

Η υπάλληλος, έκανε ένα μορφασμό που ελευθέρωνε όλη της την κατανόηση και τη συμπάθια προς την πολύ καλή της πελάτισσα, για το ανεπάντεχο ατύχημα που της συνέβη. Έπειτα, τη συνόδευσε με το ταξί που περίμενε στην έξοδο του αεροδρομίου, ως την οδό Bahnhofstrasse ή αλλιώς την «οδό των πολυτελών καταστημάτων» όπως την ξέρουν οι ευυπόληπτοι πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας!

Ο Μένιος και η Λάουρα κόντευαν να συμπληρώσουν εννιά χρόνια γάμου, χωρίς να έχουν ακόμη παιδιά. Θες η έντονη ζωή του Μένιου που είχε πάθος με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και την ιστιοπλοΐα, θες η αναποφασιστικότητα της Λάουρας που δεν ήθελε με τίποτα να θυσιάσει τη σιλουέτα της στον βωμό μιας γέννας, το πήγαιναν το πράμα από αναβολή σε αναβολή!

Από λεφτά; Με τη σέσουλα! Αυτό το είχαν φροντίσει οι «αυτοεξόριστοι» μπαμπάδες τους, που ήταν από κείνους που σαν γύρισαν στην Ελλάδα με τη μεταπολίτευση, εκμεταλλεύτηκαν την κομματικοποίηση και την αποδιοργάνωση του κράτους και σαν μόνιμοι προμηθευτές του δημοσίου με τις κατάλληλες γνωριμίες στο υπουργείο εμπορίου και στο κόμμα, πήρανε του κόσμου τις επιδοτήσεις κάτω από το τραπέζι και κάνανε τεράστιες περιουσίες. Τα διακοσάευρα και τα εκατοδόλαρα, κατέφθαναν από όλες σχεδόν τις κατευθύνσεις που συνδέουν τηνMonte Tapiano Ltd, με τους φορολογικούς παραδείσους των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών. Έτσι το ζευγάρι δεν είχε την παραμικρή έγνοια και ανησυχία, για το πώς θα ξημερώσει η επόμενη μέρα, ο μήνας, τα χρόνια και οι γενιές του.

 Η Λάουρα δεν έχασε χρόνο, ξεχύθηκε και «σήκωσε» τα καταστήματα με τη γυναικεία μόδα, τα γυναικεία αξεσουάρ, τα γυναικεία μεθυστικά αρώματα και φυσικά τα γυναικεία κοσμήματα, που την έκαναν να αισθάνεται ακόμα πιο όμορφη και κατά πολύ νεότερη. Τέλος, πριν καθίσει στην παρακείμενη πλατείαParadeplatz για μια ζεστή σοκολάτα, δεν παρέλειψε να φορτώσει την ολοκαίνουρια πλατινένια κάρτα της με ένα επώνυμο ανδρικό πουκάμισο από τις προσφορές της ημέρας, καθώς και μια μεταξωτή γραβάτα με την υπογραφή τουMassimo Scapellato, για τον Μένιο της.  

Μετά από λίγο όμως άρχισε να πλήττει. Ανέβασε στο twitter μια selfie με φόντο το κτίριο της Credit Suisse, ρούφηξε δυο γουλιές από τη σοκολάτα της και κοίταξε με παράπονο το σπασμένο της νύχι. Την απελπισία της, την διέκοψε το κουδούνισμα του κινητού της.

-    Πλήττω αφάνταστα Μένιο μου!  Ήταν ο άντρας της από το Μόντε Κάρλο όπου λάμβανε μέρος σε ένα σιρκουί ταχυπλόων σκαφών. Λείπουν όλοι οι φίλοι μας από τη Ζυρίχη… είχα ένα φοβερό ατύχημα σήμερα με το νύχι μου… το βράδυ επιστρέφω Αθήνα… έχω μια ωραία ιδέα για μια επένδυση σε ένα μικρό διαμερισματάκι στη Ζυρίχη, θα σου την πω όταν γυρίσεις. Σου πήρα κι ένα δωράκι. Σε φιλώ!

            Το ίδιο βράδυ αφού υπέγραψε κάτι συναλλαγματικές στον Ελβετό δικηγόρο της, πήρε την τελευταία πτήση για Αθήνα.

            Στην αίθουσα VIP του ¨Ελευθέριος Βενιζέλος¨ την περίμενε ο Ναρέν, ο Ινδός οδηγός της λιμουζίνας της, που είχε εν τω μεταξύ παραλάβει τις αποσκευές της με τα ψώνια. 
           Πηγαίνοντας προς το κολωνάκι κόντεψαν να πέσουν πάνω σε ένα τεράστιο μπουλούκι από εκατοντάδες Ασιάτες μετανάστες που τους οδηγούσε η αστυνομία πεζή, από την Εκάλη προς την πλατεία Βικτωρίας και τον Βοτανικό.

-     Ποιοι είναι αυτοί οι κουρελήδες Ναρέν που μας κλείνουν το δρόμο; Ρώτησε τον οδηγό της η κυρία Λάουρα και ύστερα, χωρίς να περιμένει την απάντηση, κοίταξε με φρίκη το σπασμένο της νύχι και συμπλήρωσε αφήνοντας να της ξεφύγει ένας ελαφρύς αναστεναγμός:

-     Δύσκολη μέρα η σημερινή Ναρέν. Με κούρασε αφάνταστα!!!

Γιάννης Β. Δεβελέγκας